GalerieRijmpjesDuivelsverzenMeer over MulderiaanEnglishLinks

Mulderiaan: De vogelkooi verlaten, 6 mei 2011
 


Er was eens een Engelse pastoor
hij liep vrolijk met een oude vogelkooi
tussen de kerkbanken door
glimlachte, want wat komen zou vond hij nu al mooi
hij zette het roestige geval pontificaal in de kerk neer
en nieuwsgierige blikken gingen over en weer

George Thomas was zijn naam
hij keek naar het raam
zei: wat ik daarbuiten meemaakte deze week
daarover gaat mijn preek: 

Donderdagavond laat
liep ik over straat
een jongen kwam mij tegemoet
onverschillig, zo eentje die nooit groet
en zo zou ik nu zeggen: één stuk onverstand
hij hield deze vogelkooi in zijn hand
hij slingerde het onstuimig heen en weer
als ik eraan terugdenk doet het me nog zeer;
ik zag de rondvliegende veren
van drie kleine vogeltjes die benauwd keken
ze zaten ineengedoken, koud, bevend en nog net niet bezweken
doodsbang voor de wildebras die het allemaal niets scheen te deren









 


Ik vroeg de jongen: wat heb je daar?
hij reageerde: een paar vogels nou klaar?!

Ik vroeg: wat ga je met ze doen?
hij antwoordde weer met weinig fatsoen:
zijn dat soms jou zaken?
ik neem ze mee naar huis om plezier mee te maken
ik trek ze de veren uit en pluk ze kaal
zodat ze met elkaar in gevecht zullen gaan
daar zal ik van genieten tijdens hun korte bestaan
en als ze het loodje leggen denk maar niet dat ik daarom maal
als ze dood zijn voer ik ze aan mijn kat
zo dan weet je dat!

Een moment was ik stil
vroeg toen: hoeveel kosten ze mij als ik ze wil?
hij keek mij aan alsof ik gek geworden was
zei toen: maar ze zingen niet, zijn lelijk en zeker geen zeldzaam ras!

Hoeveel wil je er voor?
doe dan maar 100 pond meneer de pastoor!
zonder blikken of blozen drukte ik het hem in de hand
verbaasd rende hij weg van mij door de straten van Nieuw Engeland
voor de vogeltjes was de redding nabij
ik liep naar het park, opende de kooi en liet ze vrij


 
 







 
     

Welaan, zei de pastoor, luister dan nu aandachtig allemaal

want nu begint het eigenlijke verhaal:

 

Op een dag raakte Satan met Jezus in gesprek
Satan kwam net terug van een bezoek aan de Hof van Eden
hij zei zeer zelfgenoegzaam en uitermate tevreden:
ja jongen, dit is echt te gek

ik heb zonet de mensenwereld gevangen

ik had een valstrik gezet en voedde hun verlangen
ze zijn er regelrecht ingelopen
ze konden de verleiding niet weerstaan
ik had wel gedacht dat het zo zou gaan
maar zo snel had ik niet eens durven hopen

 

Jezus vroeg: en wat ga je dan nu met ze doen?
o, ik ga me vermaken en mijn tijd met hun verdoen
ik leer ze om te trouwen en dan toch weer te scheiden
ik leer ze om ruzie te maken en elkaar te bestrijden
ik leer ze om te liegen,
te bedriegen
en elkaar te misbruiken
ik zaai haat
en maak ze kwaad

laat ze zwaarden, pistolen en bommen uitvinden en gebruiken

ik laat ze zwoegen voor rijkdom en pluk ze kaal
ik maak ze wanhopig allemaal
ik zal zorgen dat ze de weg volledig kwijtraken
ja ik ga me zeker met hen vermaken

Jezus vroeg bewogen: wat doe je als je op hen uitgekeken bent?
o, dan vermoord ik ze als een echte vent!

Jezus was een moment van slag en hield zich stil
vroeg toen: hoeveel kosten ze mij als ik ze wil?
de Satan keek hem aan alsof hij gek geworden was
zei toen: ik weet niet wat jij in ze ziet
met deze mensen kun je echt niks, die wil je toch niet?!
ze zijn zo slecht: ze zullen je haten
ze zullen je bespugen, vermoorden en verlaten

Hoeveel? vroeg Jezus weer
Satan keek hem aan en gaf hem een sneer:
dan wil ik al jou tranen en al jou bloed
Jezus antwoordde direct: dat is goed

Het was een belachelijk hoge prijs, maar Hij betaalde
de Satan vluchtte weg en baalde
want hij zag nu dat zijn aanwezigheid

niet meer is dan een kwestie van tijd

 

De pastoor opende de kooi en zei:
het lijkt me wel duidelijk: jullie zijn vrij

     
 
Berijming en illustraties: Mulderiaan, 6 mei 2011
(Oorspronkelijk verhaal: Auteur onbekend, bron: www.heartnsouls.com)